wpatrywać się w kogoś jak w obraz

См. также в других словарях:

• wpatrywać się — w kogoś, w coś jak w (święty) obraz, obrazek, jak w tęczę zob. patrzeć 7. Wpatrywać się jak sroka w gnat, w kość zob. sroka 3 …   Słownik frazeologiczny

• wpatrywać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wpatrywać sięruję się, wpatrywać sięruje się {{/stl 8}}{{stl 7}} patrzeć uważnie na kogoś lub na coś, nie odrywając wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpatrywał się w napis na ścianie. Nieznajomy wpatrywał się w jej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obraz — m IV, D. u, Ms. obrazzie; lm M. y 1. «dzieło plastyczne wykonane na jakiejś płaszczyźnie za pomocą farb, kredek, ołówka itp., wizerunek kogoś lub czegoś na płótnie, papierze, desce itp., zwykle oprawiany w ramy, zawieszany na ścianie» Obraz… …   Słownik języka polskiego

• patrzeć [wpatrywać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{w kogoś} {{/stl 8}}jak w święty obraz [obrazek] {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wobec kogoś bezkrytyczny zachwyt, bezkrytycznie uwielbiać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Patrzyła w narzeczonego jak w obrazek, nie chcąc słyszeć, że… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obraz — 1. Obraz nędzy i rozpaczy «o kimś lub o czymś znajdującym się w bardzo złym stanie, stanowiącym widok wzbudzający litość»: Kurierzy byli już w drodze szósty dzień. (...) Szli na nartach, które zapadały się w śniegu, a to i ich wyczerpało. Z zimna …   Słownik frazeologiczny

• obraz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. obrazzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} plastyczne przedstawienie jakiegoś fragmentu rzeczywistości (np. osób, przedmiotu, krajobrazu) lub też projekcja wyobrażeń artysty …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zapatrzyć się — dk VIb, zapatrzyć sięrzę się, zapatrzyć sięrzysz się, zapatrzyć siępatrz się, zapatrzyć sięrzył się zapatrywać się ndk VIIIa, zapatrzyć sięruję się, zapatrzyć sięrujesz się, zapatrzyć sięruj się, zapatrzyć sięywał się 1. częściej dk «utkwić w… …   Słownik języka polskiego

• święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… …   Słownik języka polskiego

• patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• święty — 1. Święta racja, święta prawda; święte, złote słowa «niewątpliwa racja, prawda, słowa niewątpliwie wyrażające prawdę»: Czasy takie, że jeśli człowiek wyniesie cało głowę, to i tak już dosyć bogaty. – To prawda... – odpowiada zupełnie już… …   Słownik frazeologiczny